Oud-verslaggever Huib Boogert zet AV’56 op de kaart
AV’56 is een van de grootste atletiekverenigingen in Zeeland, gevestigd in Goes! Hoog tijd om de vereniging eens een bezoekje te brengen om te achterhalen waarom de 640 leden kiezen voor AV’56. Huib Boogert (70) is al 30 jaar lid en verzorgt nu zo’n 4 jaar de PR van de vereniging. Hij is niet meer weg te denken bij de Goese atleten.
Huib is geboren in Burgh-Haamstede. Tot zijn 17e heeft hij gevoetbald en gekorfbald bij Sportvereniging Door Fusie Sterk (s.v. D.F.S.). Hier speelde hij op zaterdagochtend én -middag voetbal en in de avond kon hij aan de bak bij de korfbal. Toen Huib 17 jaar was, kreeg hij een baan aangeboden bij het Dordts Dagblad. Huib koos in die tijd voor zijn carrière, de sport kwam op een lager pitje te staan. Een aantal jaar later ging Huib als verslaggever aan de slag op Goeree-Overflakkee om vervolgens op de Rotterdamse redactie van de Telegraaf te gaan werken. Goes was hiervoor een prima centrale uitvalsbasis in Zeeland. Hier leerde hij een aantal AV’56-leden kennen en vanaf dit moment is zijn liefde voor de club gaan groeien.
Naast dat hij als trimmer wekelijks inde Hollandsche Hoeve en op de baan te vinden is, is hij als vrijwilliger nog veel vaker bij de club aanwezig. Als manusje-van-alles gaat Huib aan de slag met bijdragen voor de website, het schrijven en uitzetten van persberichten, de ontvangst van de pers bij grote evenementen, de aankleding van de finishfuik en ga zo maar door. Maar het liefst is Huib toch bezig met hetgeen waar zijn carrière mee begonnen is: schrijven. En dan het liefst in combinatie met zijn andere hobby fotografie. Combineer deze twee en AV’56 staat perfect op de kaart!
We vroegen Huib waarom hij zo veel voor de club over heeft. Waarom volgens hem iedereen lid moet worden van de vereniging. Huib: “Je moet interesse hebben in een gezond en sportief lichaam. Je hoeft niet per se gelijk aan een marathon mee te doen, je kunt je bij veel verschillende groepen aansluiten. Van atletiek in competitie tot het aanhaken bij de recreanten, er is voor ieder wat wils.” De charme van de vereniging is volgens Huib toch wel dat het vaak individuele sporten zijn, maar dat de vereniging dat bij lange na niet is. Doordat soms hele families lid zijn van de vereniging is de sfeer eerder familiair te noemen.
Hoewel zijn eigen familie hem nogal eens af moet staan aan de vereniging, staan ze wel achter zijn keuze om vrijwilliger te zijn. Huib is zo’n 10 tot 40 uur in de week bezig voor de club en dat heeft hij nooit van tevoren voor ogen gehad. Huib: “Niemand start bij een vereniging om vrijwilliger te worden; je wordt lid om te sporten. Maar wanneer je tijdens een jaarvergadering je mening durft te geven word je al snel gezien als een handige vrijwilliger. En zo rol je er steeds meer in.” De komende jaren is Huib zeker van plan door te gaan als vrijwilliger. Maar misschien uiteindelijk wel in mindere mate. Hij hoopt op den duur steeds meer zaken uit handen te kunnen geven. Maar zolang de vereniging hem nodig heeft, blijft hij zijn werk als PR-man graag voortzetten. Huib: “Je kunt er als vrijwilliger veel of weinig van maken, ik ga voor veel. Ik hoop dat het goed is voor de vereniging. Dat het leden oplevert en dat de vereniging een goed imago blijft houden.”