Biotex, Dreft en azijn bij VV Kloetinge

Geen voetbal, maar een wasbol voor Adri de Graaf. Hij is de man bij VV Kloetinge die alles weet over de was. In zijn vaste plek, de wasruimte, staan de wasmachine en droger al te draaien. Adri begint meteen te vertellen over de nieuwe clubtenues. Er is een nieuwe sponsor bij gekomen, dus de oude tenues worden allemaal vervangen. Na een uur weken in de azijn gaan ze de machine in op 30 graden en die staat nu volop te draaien.

Adri’s wasruimte is gevuld met planken met daarop wasmanden en kratten met nummers. Adri: ‘Alle tenues worden genummerd en corresponderen weer met de nummers op de manden. Daarin komen de schone tenues te liggen. De nieuwe tenues ga ik nummeren voordat ze in deze manden opgeborgen worden. Iedere speler heeft een nummer toegewezen gekregen en nee dat is niet zijn eigen rugnummer. Ze krijgen een voetbaltas, die ook klaarstaat in de wasruimte. Ze moeten zelf uit de manden hun tenue pakken. De was mogen ze ook weer bij mij inleveren. Hiervoor heb ik genummerde wastonnen die ook gekoppeld zijn aan hun eigen nummer.’

Met (kunst)grasplekken en andere vlekken weet Adri wel raad: ’Met Dreft en een harde borstel eruit boenen op een wasbord van vroeger. Of bewerken met pindakaas of weken in de Biotex en wassen op 30 graden.’ Hij ergert zich aan de mensen die denken die vlekken eruit te krijgen door op 90 graden te wassen: ’Zonde van de synthetische kleding!’.

Elke ochtend is Adri bezig in zijn wasruimte. ’Na elke training en wedstrijd is er genoeg te doen. Ik doe ook de was van de schoonmaak en uit de kantine. Is er bijvoorbeeld met een doek koffie opgeveegd, maar de koffievlekken zijn er helemaal ingetrokken. Die gaat een poosje in de Biotex en  daarna in de ouderwetse wringer. Alles is weer schoon en fris.’

In de weekenden helpt Adri graag een handje mee in de kantine en houdt hij handmatig de voetbalstanden bij. Adri werd in 1955 lid van VV Kloetinge. Hij was 30 jaar secretaris, hielp later mee in de kantine en sinds hij met de VUT is verzorgt hij de was. Heeft hij nog wel vrije tijd en andere hobby’s? ‘Jazeker! Ik ben graag in de tuin bezig in mijn groente- en fruitkas en ik vind het heerlijk om te koken.’ Hij vertelt enthousiast over zijn zelfgemaakte kwarktaarten, stoofpeertjes, boontjes met beschuitkruimels, aardappelen met spek en sla. ‘Ik koop, kweek en kook alles vers. Niks geen eten uit pakjes en zakjes. En niet te vergeten een borrelglaasje bij het avondeten!‘

Door corona was er een tijd lang niets te doen en lag alles stil. En vorig jaar maart was Adri zelf ook even uit de roulatie vanwege een liesbreuk.  ‘Vanaf dit voorjaar zijn de trainingen weer begonnen en in september is de competitie gestart. Ik kan weer volop uitslagen bijhouden’.

Ik vind het vrijwilligers werk erg leuk en gezellig, het levert me veel sociale contacten op. Dat is fijn, ik ben sinds mijn achtenveertigste weduwnaar en destijds waren de kinderen ook nog jong.’ Sinds hij met de VUT is, komt Adri vaker naar de vereniging. ‘Tegenwoordig is het veel moeilijker om mensen te vinden die vrijwilligerswerk willen doen. Vroeger gingen veel mensen met de VUT maar tegenwoordig werk je tot je achtenzestigste. En de partner vindt het vaak niet leuk als de ander niet veel thuis is in de weekenden’.

Adri aan het werk